Angela Kohl…? Vòòr begin deze week had ik nog nooit van haar gehoord. Omdat mijn echtgenote net iets te lang aan het haakje van mijn vraagteken bleef vasthangen, voerde ik aan dat de dame er wellicht op een slinkse wijze in geslaagd was zich te nestelen tussen de dikke ruiker verjaardagwensen van mijn goede Facebook-vrienden. Over de sluipwegen op sociale media en de impact ervan op de samenleving was trouwens de jongste dagen net veel te doen geweest, na de passage in Washington van die bonte sjamaan in het gezelschap van kogelvrije Proud Boys, godvrezende QAnnon-volgelingen en al die andere Stars and Stripes-zwaaiende lieden uit de kleurrijke Trump-familie.
Maar haaks op al dat negatieve over de sociale platformen, staat toch ook deze deugddoende vaststelling: de laagdrempeligheid van Whatsapp, Twitter en co steekt om de twaalf maanden meer dan een handje toe om de verjaardagboei iedere keer weer iets comfortabeler te ronden. De schouderklopjes voor ‘maatje’ tot ‘nonkeltje’, voor ‘Gerardo’ tot ‘ouwe krijger’… dienen zich, naarmate de teller oploopt, steeds meer aan als een soort hulplijn. Een ruggensteun.
En als ruggensteun was de post die Angela Kohl dit jaar op mijn tijdlijn had gedropt ook helemaal bedoeld, zij het dan letterlijk. Want nadat de dame zich via een soort profielfoto had gepresenteerd zittend op een stoel, moedigde zij mij vervolgens in weinig subtiele bewoordingen aan om vanaf deze verjaardag, net als zij, eens ernstig te gaan nadenken over de installatie van een traplift in de woning. Meer nog, zonder enige vorm van schroom wou ze meteen weten in welke gemeente ik woon, of ik mij naar de slaapstede begeef via een rechte trap, een trap met bochten of een wenteltrap. Ook hoeveel ik weeg. Zij noemde dat allemaal onomwonden ‘mijn persoonlijke situatie’. Met gelijktijdig de geruststellende verzekering dat al die gegevens haar zouden in staat stellen om mij in de kortste keren te voorzien van drie offertes voor de installatie van het ultieme woon- en leefcomfort, waaruit ik vervolgens – en in alle vrijheid – de goedkoopste kon kiezen. Met 30% korting.
Wiskunde is nooit echt mijn ding geweest. Daarom had ik het tot nu heel moeilijk om mijn blinde bewondering weg te steken voor de slimme koppen die aan de hand van al die complexe algoritmen in hun toverhoed leuke lijnen weten te leggen tussen onschuldige punten en komma’s uit mijn privéleven en vrijblijvende Facebook-grappigheden als gepersonaliseerde foto-reviews, suggesties voor nieuwe vriendschappen, spannende hobbygroepen en meer aardigheidjes op de sociale mediamarkt. Maar die helaas ook, zoals vandaag blijkt, zonder enige schaamte diezelfde punten en komma’s verpatsen aan iemand die ervan uitgaat dat ik vanaf nu de trap naar de slaapkamer nog met moeite op kan.
Deze verjaardag zal daarom bijzonder dienstig zijn om mijn www-waardenschaal even bij te stellen. Ook trouwens de positie van mijn bank van vertrouwen die aan de entree naar mijn nieuwe jaargang geen betere wens wist te verzinnen dan Leeftijd Rendeert! Ik sjiek nog op een repliek in de trant van ‘Beste bankman, laat zoiets maar aan de wijn over’.
Pelikan Papers 